Praska Orkiestra Klasyczna: Cztery Pory Roku w Domu Miejskim
Praga, Dom Miejski (Obecní dum) — Smetana Hall
O wydarzeniu
Cofnij się w czasie wraz z utalentowanymi artystami, którzy w zachwycającym praskim Domu Miejskim Obecní dum wykonają klasyczny skarb muzyczny A Little Night Music wśród innych utworów Mozarta, Vivaldiego i Pachelbela.
Dom Miejski to popularna praska atrakcja i jeden z najpiękniejszych budynków Starego Miasta, położony przy Placu Republiki, niedaleko Bramy Prochowej. W średniowieczu w tym miejscu znajdował się pałac króla Czech, a później był wykorzystywany jako kolegium, rezydencja arcybiskupa i akademia wojskowa. Obiekt został ostatecznie zburzony, a w 1912 roku wybudowano nowy Dom Miejski w stylu secesyjnym. Od momentu otwarcia Dom Miejski był okazałym miejscem uroczystych balów, koncertów, wystaw i ważnych spotkań, włącznie z ogłoszeniem niepodległości Czechosłowacji w 1918 roku.
Obecnie Dom Miejski jest wykorzystywany przede wszystkim jako miejsce koncertów muzyki klasycznej w Pradze. Główna sala nosi imię słynnego czeskiego kompozytora Bedricha Smetany i służy jako jedna z głównych scen Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Praska Wiosna. Sala może pomieścić do 1200 osób i ma wyjątkową akustykę. Architektoniczną atrakcją Sali Smetany jest szklana kopuła ozdobiona stalowymi siatkami i witrażami, która jest podświetlana po zapadnięciu zmroku. Prawdziwym klejnotem Domu Miejskiego, który jest miejscem pielgrzymek wielu największych organistów świata, są wielkie organy, których prawie 5000 piszczałek zwieńczonych jest portretem Smetany.
Program
- Johann Pachelbel – Canon in D Major
- Wolfgang Amadeus Mozart – A Little Night Music
- Antonio Vivaldi – Four Seasons
Dom Miejski (Obecní dum)
Położony na praskim Starym Mieście Dom Miejski jest znaną atrakcją, pięknie położoną na Placu Republiki przy Bramie Prochowej. Pierwotnie pałac króla Czech w średniowieczu, miejsce to pełniło różne funkcje, w tym kolegium, rezydencji arcybiskupiej i akademii wojskowej. W 1912 roku stary budynek został zastąpiony nowym Domem Miejskim, zbudowanym w stylu secesyjnym. Od samego początku był gospodarzem wystawnych balów, koncertów, wystaw i ważnych wydarzeń, takich jak deklaracja niepodległości Czechosłowacji w 1918 roku. Obecnie w Domu Miejskim odbywają się głównie koncerty muzyki klasycznej w Pradze. Jego główna sala, nazwana na cześć cenionego czeskiego kompozytora Bedricha Smetany, jest kluczowym miejscem Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Praska Wiosna. Sala ta, która może pomieścić do 1200 gości, szczyci się wyjątkową akustyką. Jej architektoniczną koroną jest szklana kopuła Smetana Hall, ozdobiona stalowymi kratami i witrażami, rzucającymi żywy blask w nocy. Znane na całym świecie wśród najlepszych organistów, główną atrakcją Miejskiego Domu pozostają wielkie organy, składające się z blisko 5000 piszczałek i zwieńczone portretem Smetany.
Wolfgang Amadeusz Mozart
Bez wątpienia jedna z najważniejszych postaci w historii muzyki, Wolfgang Amadeusz Mozart uświetnił austriacką scenę muzyczną pod koniec XVIII wieku. Jego narodziny w 1756 roku w Salzburgu oznaczały początek życia przesiąkniętego muzycznym geniuszem. Przejawiając niezwykły talent od najmłodszych lat, Mozart zaczął komponować w wieku pięciu lat i stworzył ponad 600 utworów, w tym koncerty, symfonie, kompozycje sakralne i opery, a wszystko to do czasu jego tragicznej śmierci w wieku 35 lat. Jego głęboki wpływ rezonował przez wieki, co skłoniło Ludwiga van Beethovena do powiedzenia o nim: "potomność nie zobaczy takiego talentu ponownie przez 100 lat". Pomimo monumentalnego sukcesu i szerokiego uznania w Europie, Mozart przez całe życie zmagał się z niestabilnością finansową i ostatecznie został złożony w nieoznaczonym grobie na wiedeńskim cmentarzu St Marx.
Antonio Vivaldi
Antonio Vivaldi odcisnął niezatarte piętno na historii muzyki jako innowator gatunku koncertów instrumentalnych i protoplasta muzyki orkiestrowej. Urodzony 4 marca 1678 roku w tętniącej życiem Wenecji, Vivaldi był słabym dzieckiem nękanym astmą, ale z całego serca podjął się życia w muzyce. Jego ojciec, Giovanni Batista, zawodowy skrzypek, wcześnie zapoznał Antonio, swojego najstarszego syna, z grą na skrzypcach. Wraz z ojcem młody Vivaldi poznał czołowych weneckich muzyków, występując w lokalnych kościołach. Później był instruktorem gry na skrzypcach, a ostatecznie dyrektorem muzycznym w sierocińcu Ospedalle della Pieta. W tym okresie komponował koncerty, kompozycje sakralne i utwory wokalne, zdobywając znaczące uznanie dzięki swojej sakralnej muzyce chóralnej w 1713 roku. Urzeczony urokiem opery, został zarówno kompozytorem operowym, jak i impresario w Teatro San Angelo. W 1717 r. otrzymał zaszczytną rolę na dworze książęcym w Mantui jako dyrektor muzyki świeckiej, gdzie do około 1720 r. skomponował swoje słynne arcydzieło Cztery pory roku. W latach trzydziestych XVIII wieku kariera Vivaldiego zaczęła słabnąć wraz ze zmianą gustów muzycznych, co doprowadziło do jego śmierci w zapomnieniu. Jego kompozycje zostały zapomniane na dwa stulecia, aż do odrodzenia zainteresowania na początku XX wieku. Odnalezione dzieła nieznane wcześniejszym pokoleniom podbiły serca miłośników muzyki, przywracając Vivaldiemu czcigodny status w panteonie muzyki klasycznej.
Johann Pachelbel
Johann Pachelbel, niemiecki talent z końca XVII wieku, był nie tylko utalentowanym kompozytorem, ale także uznanym organistą. Jego twórczość wyniosła południowoniemiecką tradycję organową na nowy poziom. Często uznawany za jednego z czołowych kompozytorów okresu środkowego baroku, Pachelbel wyróżniał się w wielu stylach muzycznych, w tym w formach sakralnych i świeckich, chorale i fudze. Dziś jego spuścizna jest głównie zakotwiczona przez kultowy Kanon w D, wraz z innymi godnymi uwagi dziełami, takimi jak Chaconne f-moll i Toccata e-moll na organy. Jego kompozycje słyną z przejrzystości, prostoty i różnorodności form, technik i współpracy instrumentalnej.
Adres
Dom Miejski (Obecní dum), 5 Republic Square (Namesti republiky 5), Praga, Czechy — Zobacz na Mapach Google
