-
© Palau de la Música Catalana -
© Palau de la Música Catalana
Palau de la Música Catalana: Festiwal walców i tańców
Barcelona, Palau de la Música Catalana — Concert Hall
O wydarzeniu
Przeżyj bardzo oczekiwany koncert w Palau de la Música Catalana w Barcelonie, gdzie czarujące melodie muzyki klasycznej przeniosą Cię w świat czystej błogości. Zanurz się w melodyjnych dźwiękach znanych kompozytorów, takich jak Josef Strauss, Antonín Dvořák, Charles Gounod, Sergei Vasilievich Rachmaninoff, Enrique Granados, Eduard Strauss, Johann Strauss, R. Martínez Valls i Florence Price. To wyjątkowe wydarzenie zapowiada niezapomniany wieczór wypełniony walcami i tańcami, które oczarują zmysły i pozostawią w zachwycie nad pięknem muzyki. Nie przegap tego wspaniałego festiwalu rytmicznego kunsztu.
Palau de la Música Catalana
Palau de la Musica Catalana to olśniewający budynek położony w północnej części Starego Miasta w Barcelonie. Architektoniczny klejnot katalońskiego stylu Art Nouveau, zbudowany w latach 1905-1908, jego bogate wnętrze prezentuje prace regionalnych rzemieślników w postaci witraży, ceramiki, rzeźb, obrazów i kowalstwa. Szerokie zastosowanie szkła w konstrukcji obiektu tworzy oszałamiająco promienne wnętrza. Zakurzona czerwona fasada Palau ozdobiona jest popiersiami wielkich kompozytorów, w tym Bacha, Beethovena i Wagnera oraz kolorowymi mozaikami w kwiatowe wzory. W centrum Palau znajduje się wspaniała sala koncertowa, w całości oświetlona naturalnym światłem słonecznym dzięki niezwykłemu świetlikowi pośrodku bogato zdobionego sufitu, który jest popularny w muzyce symfonicznej i kameralnej. Według Lluísa Domènecha i Montanera, architekta, który zaprojektował Palau, celem było stworzenie "ogrodu dla muzyki" - cel ten zdecydowanie udało mu się osiągnąć.
Antonín Dvořák
Antonin Dvorak jest uważany za jednego z najbardziej znanych i wybitnych Czechów na świecie, ponieważ jego twórczość muzyczna zyskała międzynarodowe uznanie już za jego życia. Urodził się w 1841 roku w małej czeskiej wiosce w rodzinie rzeźnika. W wieku 6 lat Dvorak zaczął pobierać lekcje gry na skrzypcach i od razu stało się oczywiste, że chłopiec ma wyjątkowy talent muzyczny. W późniejszym okresie życia uczył się gry na fortepianie i organach, a także pracował w rzeźni. Gdy Dvorak skończył 16 lat, został przyjęty do Szkoły Organowej w Pradze, która kształciła przyszłych profesjonalnych kompozytorów. Po ukończeniu szkoły pozostał w Pradze, dołączył do orkiestry Karela Komzaka i zaczął aktywnie komponować własną muzykę. Jednak z trudem wiązał koniec z końcem i zawsze musiał pracować na boku, grając muzykę w kościołach i udzielając prywatnych lekcji muzyki. Wreszcie rok 1874 stał się punktem zwrotnym w jego życiu, kiedy wygrał grant finansowy w konkursie o nagrodę austriacką za 15 nadesłanych utworów. Pozwoliło mu to odejść z orkiestry i w pełni poświęcić się komponowaniu. W tym okresie napisał Tańce słowiańskie, Duety morawskie i Koncert skrzypcowy, które przyniosły mu ogromny sukces. W 1892 r. został zaproszony do nauczania w Konserwatorium Narodowym w Nowym Jorku, gdzie pozostał do 1895 r., po czym wrócił do domu. Zaczął uczyć w praskim konserwatorium, a później został jego dyrektorem. Aż do swojej śmierci w 1904 roku był odnoszącym sukcesy i lubianym kompozytorem, zarówno w swojej ojczyźnie, jak i na całym świecie.
Charles Gounod
Twórczość Charlesa Gounoda sprzyjała rozwojowi gatunku opery lirycznej, która starała się wiernie oddać życie, emocje i wewnętrzny świat prostego człowieka. Kompozytor urodził się w 1818 roku w Paryżu i od wczesnego dzieciństwa wykazywał duże zainteresowanie muzyką. Jego matka uczyła go gry na fortepianie, jednak nie chciała, by jej syn został muzykiem. Nie udało się jednak stłumić pasji Gounoda do muzyki i w 1838 roku został przyjęty do Konserwatorium Paryskiego. Rok później otrzymał nagrodę Prix de Rome za kantatę Fernand. Dało mu to możliwość podróży do Włoch, gdzie rozwinął wielkie zainteresowanie muzyką sakralną i renesansową. Będąc bardzo religijnym człowiekiem, Gounod chciał nawet zostać księdzem w 1845 roku, ale jego miłość do muzyki okazała się silniejsza i zmienił zdanie. Niemniej jednak pozostał osobą wierzącą przez całe życie i skomponował wiele dzieł sakralnych, w tym słynne Ave Maria - kompozycję chóralną opartą na Preludium nr 1 Bacha z książki The Well-Tempered Clavier. Premiera jego pierwszej opery, Sapho, odbyła się w Operze Paryskiej w Salle Le Peletier w 1851 roku, ale spotkała się jedynie z chłodnym przyjęciem. Gounod nie odniósł żadnego sukcesu teatralnego aż do 1859 roku, kiedy napisał Fausta, swoją wielką operę i klejnot swojej spuścizny artystycznej. Nawet teraz Faust jest jedną z najczęściej wystawianych oper na świecie.
Adres
Palau de la Música Catalana, c/ Palau de la Música, 4‐6, Barcelona, Hiszpania — Zobacz na Mapach Google
