Myung‐Whun Chung: Rossini i Schubert w Accademia Nazionale di Santa Cecilia

Artyści

Audytorium Parco della Musica

Auditorium Parco della Musica to kompleks muzyczny składający się z teatru na świeżym powietrzu w otoczeniu parku i trzech krytych sal koncertowych. Położony w starożytnym centrum Rzymu, gdzie w 1960 roku odbyły się Igrzyska Olimpijskie, kompleks jest domem dla słynnej Accademia Nazionale di Santa Cecilia. Zaprojektowany przez utalentowanych architektów Franco Zagari, Renzo Piano i Jürgena Reinholda, kompleks odgrywa kluczową rolę we włoskim życiu kulturalnym od czasu jego inauguracji w 2002 roku. Kompleks ma bogaty program koncertów muzyki kameralnej, a także popu, rocka, jazzu, przedstawień teatralnych i literackich, kina i wystaw sztuki.

Franz Schubert

Franz Schubert, jeden z ojców romantyzmu w muzyce, podczas swojego dość krótkiego życia zawsze był niedocenianym geniuszem, który nigdy nie zyskał publicznego uznania. Jego muzyką zachwycała się jedynie rodzina i przyjaciele, a większość jego dzieł została odkryta i opublikowana dopiero wiele lat po jego śmierci. Franz Schubert urodził się 31 marca 1797 roku na przedmieściach Wiednia. Jego ojciec i najstarszy brat byli muzykami amatorami i nauczyli go gry na fortepianie i skrzypcach. W wieku 11 lat Schubert był śpiewakiem w chórze przy parafii w Lichtenthal, a później wziął udział w przesłuchaniu Antonio Salieriego i został przyjęty do chóru cesarskiego. W tym okresie młody Franz zaczął komponować własne utwory. Jednak po złamaniu się głosu musiał opuścić chór i w 1814 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w tej samej szkole parafialnej, co jego ojciec. Nigdy nie przestał komponować, a 4 lata później postanowił rzucić nauczanie i całkowicie poświęcić się muzyce. Z tego powodu poróżnił się z ojcem i z trudem wiązał koniec z końcem. W 1818 roku Schubert udał się do Wiednia, gdzie poznał Vogla. Razem dawali prywatne koncerty w małych arystokratycznych kręgach, grając głównie pieśni, których Schubert napisał około 600. Franz Schubert dał tylko jeden duży publiczny koncert w całym swoim życiu w marcu 1828 roku, który został bardzo ciepło przyjęty przez publiczność. Jednak jego stan zdrowia pogarszał się i w listopadzie tego samego roku zmarł na gorączkę tarczycy w wieku 31 lat.

Gioachino Rossini

Gioachino Rossini był włoskim kompozytorem XIX wieku. Zadebiutował w wieku 18 lat i wkrótce stał się jednym z najpopularniejszych kompozytorów operowych w historii. Jego najbardziej znane opery to Cyrulik sewilski (Il barbiere di Siviglia), Włoszka w Algierze (L'italiana in Algeri) i Kopciuszek (La Cenerentola). Ogólnie rzecz biorąc, jego styl można określić jako melodyjny, co przyniosło mu przydomek "włoskiego Mozarta". Później zasłynął z ekscytującego narastania dźwięku orkiestrowego nad powtarzającą się frazą, która jest obecnie znana jako "Rossini crescendo".