Koncert przy świecach w kościele św. Efrema: Les Violons de France grają Cztery Pory Roku Vivaldiego

Artyści

Eglise Saint-Ephrem

Położony w zacisznym zakątku historycznej piątej dzielnicy Paryża, znanej również jako Dzielnica Łacińska, ten mały, uroczy kościół jest naprawdę ukrytym klejnotem. Zbudowany w 1733 roku w prawdziwym stylu korynckim, kościół był używany przez różne zakony aż do końca XIX wieku, kiedy to stał się centrum katolickich ruchów społecznych założonych przez Roberta i Alberta de Mun. Wnętrze jest klasycznie ozdobione imponującą kolekcją obrazów. Kościół Saint-Ephrem jest popularnym miejscem koncertów muzyki klasycznej, ponieważ jego przytulna, intymna atmosfera i świetna akustyka przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi przeszedł do historii jako twórca gatunku koncertu instrumentalnego i ojciec muzyki orkiestrowej. Urodził się w Wenecji 4 marca 1678 roku. Vivaldi był słabym i chorowitym dzieckiem cierpiącym na astmę, co jednak nie powstrzymało go przed całkowitym poświęceniem się muzyce. Jego ojciec, Giovanni Batista, zawodowy skrzypek, nauczył swojego starszego syna Antonio gry na skrzypcach. Wraz z ojcem młody Antonio poznał najlepszych muzyków ówczesnej Wenecji i dawał koncerty w lokalnych kościołach. Pracował również jako nauczyciel gry na skrzypcach, a później jako dyrektor muzyczny w sierocińcu Ospedalle della Pieta. W międzyczasie komponował koncerty, utwory sakralne i muzykę wokalną, a w 1713 roku zdobył wielkie uznanie dzięki sakralnej muzyce chóralnej. Vivaldi zafascynował się światem opery i pracował zarówno jako kompozytor operowy, jak i impresario w Teatro San Angelo. W 1717 roku otrzymał prestiżową posadę na dworze książęcym w Manua jako dyrektor muzyki świeckiej i pracował tam do około 1720 roku. W tym czasie skomponował swoje znane na całym świecie arcydzieło Cztery pory roku. W latach trzydziestych jego kariera podupadła, gdy jego muzyka stała się niemodna i wielki kompozytor zmarł w biedzie. Świat potrzebował dwóch stuleci, aby ponownie odkryć i ocenić muzykę Vivaldiego, ponieważ po jego śmierci została ona pogrzebana w zapomnieniu. Na początku XX wieku odnaleziono wiele nieznanych wcześniej utworów, które natychmiast podbiły serca melomanów.

Eglise Saint-Ephrem

Położony w zacisznym zakątku historycznej piątej dzielnicy Paryża, znanej również jako Dzielnica Łacińska, ten mały, uroczy kościół jest naprawdę ukrytym klejnotem. Zbudowany w 1733 roku w prawdziwym stylu korynckim, kościół był używany przez różne zakony aż do końca XIX wieku, kiedy to stał się centrum katolickich ruchów społecznych założonych przez Roberta i Alberta de Mun. Wnętrze jest klasycznie ozdobione imponującą kolekcją obrazów. Kościół Saint-Ephrem jest popularnym miejscem koncertów muzyki klasycznej, ponieważ jego przytulna, intymna atmosfera i świetna akustyka przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Wolfgang Amadeusz Mozart

Prawdopodobnie najważniejszy kompozytor wszech czasów, Wolfgang Amadeusz Mozart był austriackim kompozytorem końca XVIII wieku. Urodzony w 1756 roku w Salzburgu, już od dzieciństwa wykazywał niezwykły talent muzyczny. Począwszy od piątego roku życia, skomponował ponad 600 utworów, w tym koncerty, symfonie, dzieła religijne i opery, zanim zmarł przedwcześnie w wieku 35 lat. Jego wpływ na kolejne pokolenia jest nie do przecenienia - Ludwig van Beethoven napisał o Mozarcie "potomni nie zobaczą takiego talentu ponownie przez 100 lat". Pomimo ogromnego sukcesu swoich kompozycji i uznania, jakie otrzymał w całej Europie, Mozart osiągnął niewielkie bezpieczeństwo finansowe i został pochowany w nieoznaczonym grobie na wiedeńskim cmentarzu St Marx.

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi przeszedł do historii jako twórca gatunku koncertu instrumentalnego i ojciec muzyki orkiestrowej. Urodził się w Wenecji 4 marca 1678 roku. Vivaldi był słabym i chorowitym dzieckiem cierpiącym na astmę, co jednak nie powstrzymało go przed całkowitym poświęceniem się muzyce. Jego ojciec, Giovanni Batista, zawodowy skrzypek, nauczył swojego starszego syna Antonio gry na skrzypcach. Wraz z ojcem młody Antonio poznał najlepszych muzyków ówczesnej Wenecji i dawał koncerty w lokalnych kościołach. Pracował również jako nauczyciel gry na skrzypcach, a później jako dyrektor muzyczny w sierocińcu Ospedalle della Pieta. W międzyczasie komponował koncerty, utwory sakralne i muzykę wokalną, a w 1713 roku zdobył wielkie uznanie dzięki sakralnej muzyce chóralnej. Vivaldi zafascynował się światem opery i pracował zarówno jako kompozytor operowy, jak i impresario w Teatro San Angelo. W 1717 roku otrzymał prestiżową posadę na dworze książęcym w Manua jako dyrektor muzyki świeckiej i pracował tam do około 1720 roku. W tym czasie skomponował swoje znane na całym świecie arcydzieło Cztery pory roku. W latach trzydziestych jego kariera podupadła, gdy jego muzyka stała się niemodna i wielki kompozytor zmarł w biedzie. Świat potrzebował dwóch stuleci, aby ponownie odkryć i ocenić muzykę Vivaldiego, ponieważ po jego śmierci została ona pogrzebana w zapomnieniu. Na początku XX wieku odnaleziono wiele nieznanych wcześniej utworów, które natychmiast podbiły serca melomanów.