Koncert przy świecach w kościele św. Efrema: Chopin, Schubert, Satie, Beethoven

Artyści

Eglise Saint-Ephrem

Położony w zacisznym zakątku historycznej piątej dzielnicy Paryża, znanej również jako Dzielnica Łacińska, ten mały, uroczy kościół jest naprawdę ukrytym klejnotem. Zbudowany w 1733 roku w prawdziwym stylu korynckim, kościół był używany przez różne zakony aż do końca XIX wieku, kiedy to stał się centrum katolickich ruchów społecznych założonych przez Roberta i Alberta de Mun. Wnętrze jest klasycznie ozdobione imponującą kolekcją obrazów. Kościół Saint-Ephrem jest popularnym miejscem koncertów muzyki klasycznej, ponieważ jego przytulna, intymna atmosfera i świetna akustyka przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Franz Schubert

Franz Schubert, jeden z ojców romantyzmu w muzyce, podczas swojego dość krótkiego życia zawsze był niedocenianym geniuszem, który nigdy nie zyskał publicznego uznania. Jego muzyką zachwycała się jedynie rodzina i przyjaciele, a większość jego dzieł została odkryta i opublikowana dopiero wiele lat po jego śmierci. Franz Schubert urodził się 31 marca 1797 roku na przedmieściach Wiednia. Jego ojciec i najstarszy brat byli muzykami amatorami i nauczyli go gry na fortepianie i skrzypcach. W wieku 11 lat Schubert był śpiewakiem w chórze przy parafii w Lichtenthal, a później wziął udział w przesłuchaniu Antonio Salieriego i został przyjęty do chóru cesarskiego. W tym okresie młody Franz zaczął komponować własne utwory. Jednak po złamaniu się głosu musiał opuścić chór i w 1814 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w tej samej szkole parafialnej, co jego ojciec. Nigdy nie przestał komponować, a 4 lata później postanowił rzucić nauczanie i całkowicie poświęcić się muzyce. Z tego powodu poróżnił się z ojcem i z trudem wiązał koniec z końcem. W 1818 roku Schubert udał się do Wiednia, gdzie poznał Vogla. Razem dawali prywatne koncerty w małych arystokratycznych kręgach, grając głównie pieśni, których Schubert napisał około 600. Franz Schubert dał tylko jeden duży publiczny koncert w całym swoim życiu w marcu 1828 roku, który został bardzo ciepło przyjęty przez publiczność. Jednak jego stan zdrowia pogarszał się i w listopadzie tego samego roku zmarł na gorączkę tarczycy w wieku 31 lat.

Ludwig van Beethoven

Ludwig van Beethoven był niemieckim pianistą i kompozytorem końca XVIII wieku. Jest dobrze znany jako najbardziej wpływowy kompozytor wszechczasów, a także kluczowa postać na scenie muzyki klasycznej. Swój talent muzyczny zademonstrował już w młodym wieku, pobierając lekcje od swojego ojca i kompozytora/dyrygenta Christiana Gottloba Neefe. Później przeniósł się do Wiednia, gdzie zyskał reputację pianisty-wirtuoza, komponując swoje popularne arcydzieła. Swoje najbardziej podziwiane dzieła tworzył przez ostatnie 15 lat życia, będąc niemal całkowicie głuchym.

Fryderyk Chopin

Fryderyk Chopin był polskim kompozytorem i pianistą okresu romantyzmu (początek XIX wieku). Pisał przede wszystkim sola fortepianowe, ale także koncerty fortepianowe, utwory kameralne i pieśni do polskich tekstów. Jest znany jako poetycki geniusz nie mający konkurencji w swoim pokoleniu. To on stworzył koncepcję instrumentalnej ballady, a jego wykonania odznaczały się wrażliwością i subtelną dystynkcją. Większość życia spędził w Paryżu, gdzie występował w kameralnej atmosferze salonów. Przez większość życia cierpiał z powodu słabego zdrowia. W rezultacie zmarł dość młodo w wieku 39 lat, prawdopodobnie na gruźlicę.