Elisabeth Leonskaja — Recital fortepianowy

Artyści

Palau de la Música Catalana

Palau de la Musica Catalana to olśniewający budynek położony w północnej części Starego Miasta w Barcelonie. Architektoniczny klejnot katalońskiego stylu Art Nouveau, zbudowany w latach 1905-1908, jego bogate wnętrze prezentuje prace regionalnych rzemieślników w postaci witraży, ceramiki, rzeźb, obrazów i kowalstwa. Szerokie zastosowanie szkła w konstrukcji obiektu tworzy oszałamiająco promienne wnętrza. Zakurzona czerwona fasada Palau ozdobiona jest popiersiami wielkich kompozytorów, w tym Bacha, Beethovena i Wagnera oraz kolorowymi mozaikami w kwiatowe wzory. W centrum Palau znajduje się wspaniała sala koncertowa, w całości oświetlona naturalnym światłem słonecznym dzięki niezwykłemu świetlikowi pośrodku bogato zdobionego sufitu, który jest popularny w muzyce symfonicznej i kameralnej. Według Lluísa Domènecha i Montanera, architekta, który zaprojektował Palau, celem było stworzenie "ogrodu dla muzyki" - cel ten zdecydowanie udało mu się osiągnąć.

Wolfgang Amadeusz Mozart

Prawdopodobnie najważniejszy kompozytor wszech czasów, Wolfgang Amadeusz Mozart był austriackim kompozytorem końca XVIII wieku. Urodzony w 1756 roku w Salzburgu, już od dzieciństwa wykazywał niezwykły talent muzyczny. Począwszy od piątego roku życia, skomponował ponad 600 utworów, w tym koncerty, symfonie, dzieła religijne i opery, zanim zmarł przedwcześnie w wieku 35 lat. Jego wpływ na kolejne pokolenia jest nie do przecenienia - Ludwig van Beethoven napisał o Mozarcie "potomni nie zobaczą takiego talentu ponownie przez 100 lat". Pomimo ogromnego sukcesu swoich kompozycji i uznania, jakie otrzymał w całej Europie, Mozart osiągnął niewielkie bezpieczeństwo finansowe i został pochowany w nieoznaczonym grobie na wiedeńskim cmentarzu St Marx.

Franz Schubert

Franz Schubert, jeden z ojców romantyzmu w muzyce, podczas swojego dość krótkiego życia zawsze był niedocenianym geniuszem, który nigdy nie zyskał publicznego uznania. Jego muzyką zachwycała się jedynie rodzina i przyjaciele, a większość jego dzieł została odkryta i opublikowana dopiero wiele lat po jego śmierci. Franz Schubert urodził się 31 marca 1797 roku na przedmieściach Wiednia. Jego ojciec i najstarszy brat byli muzykami amatorami i nauczyli go gry na fortepianie i skrzypcach. W wieku 11 lat Schubert był śpiewakiem w chórze przy parafii w Lichtenthal, a później wziął udział w przesłuchaniu Antonio Salieriego i został przyjęty do chóru cesarskiego. W tym okresie młody Franz zaczął komponować własne utwory. Jednak po złamaniu się głosu musiał opuścić chór i w 1814 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w tej samej szkole parafialnej, co jego ojciec. Nigdy nie przestał komponować, a 4 lata później postanowił rzucić nauczanie i całkowicie poświęcić się muzyce. Z tego powodu poróżnił się z ojcem i z trudem wiązał koniec z końcem. W 1818 roku Schubert udał się do Wiednia, gdzie poznał Vogla. Razem dawali prywatne koncerty w małych arystokratycznych kręgach, grając głównie pieśni, których Schubert napisał około 600. Franz Schubert dał tylko jeden duży publiczny koncert w całym swoim życiu w marcu 1828 roku, który został bardzo ciepło przyjęty przez publiczność. Jednak jego stan zdrowia pogarszał się i w listopadzie tego samego roku zmarł na gorączkę tarczycy w wieku 31 lat.

Ludwig van Beethoven

Ludwig van Beethoven był niemieckim pianistą i kompozytorem końca XVIII wieku. Jest dobrze znany jako najbardziej wpływowy kompozytor wszechczasów, a także kluczowa postać na scenie muzyki klasycznej. Swój talent muzyczny zademonstrował już w młodym wieku, pobierając lekcje od swojego ojca i kompozytora/dyrygenta Christiana Gottloba Neefe. Później przeniósł się do Wiednia, gdzie zyskał reputację pianisty-wirtuoza, komponując swoje popularne arcydzieła. Swoje najbardziej podziwiane dzieła tworzył przez ostatnie 15 lat życia, będąc niemal całkowicie głuchym.