Dvořák & Brahms: Tańce węgierskie

Artyści

Audytorium Parco della Musica

Auditorium Parco della Musica to kompleks muzyczny składający się z teatru na świeżym powietrzu w otoczeniu parku i trzech krytych sal koncertowych. Położony w starożytnym centrum Rzymu, gdzie w 1960 roku odbyły się Igrzyska Olimpijskie, kompleks jest domem dla słynnej Accademia Nazionale di Santa Cecilia. Zaprojektowany przez utalentowanych architektów Franco Zagari, Renzo Piano i Jürgena Reinholda, kompleks odgrywa kluczową rolę we włoskim życiu kulturalnym od czasu jego inauguracji w 2002 roku. Kompleks ma bogaty program koncertów muzyki kameralnej, a także popu, rocka, jazzu, przedstawień teatralnych i literackich, kina i wystaw sztuki.

Antonín Dvořák

Antonin Dvorak jest uważany za jednego z najbardziej znanych i wybitnych Czechów na świecie, ponieważ jego twórczość muzyczna zyskała międzynarodowe uznanie już za jego życia. Urodził się w 1841 roku w małej czeskiej wiosce w rodzinie rzeźnika. W wieku 6 lat Dvorak zaczął pobierać lekcje gry na skrzypcach i od razu stało się oczywiste, że chłopiec ma wyjątkowy talent muzyczny. W późniejszym okresie życia uczył się gry na fortepianie i organach, a także pracował w rzeźni. Gdy Dvorak skończył 16 lat, został przyjęty do Szkoły Organowej w Pradze, która kształciła przyszłych profesjonalnych kompozytorów. Po ukończeniu szkoły pozostał w Pradze, dołączył do orkiestry Karela Komzaka i zaczął aktywnie komponować własną muzykę. Jednak z trudem wiązał koniec z końcem i zawsze musiał pracować na boku, grając muzykę w kościołach i udzielając prywatnych lekcji muzyki. Wreszcie rok 1874 stał się punktem zwrotnym w jego życiu, kiedy wygrał grant finansowy w konkursie o nagrodę austriacką za 15 nadesłanych utworów. To pozwoliło mu odejść z orkiestry i w pełni poświęcić się komponowaniu. W tym okresie napisał Tańce słowiańskie, Duety morawskie i Koncert skrzypcowy, które przyniosły mu ogromny sukces. W 1892 r. został zaproszony do nauczania w Konserwatorium Narodowym w Nowym Jorku, gdzie pozostał do 1895 r., po czym wrócił do domu. Zaczął uczyć w praskim konserwatorium, a później został jego dyrektorem. Aż do swojej śmierci w 1904 roku był odnoszącym sukcesy i lubianym kompozytorem, zarówno w swojej ojczyźnie, jak i na całym świecie.

Fryderyk Chopin

Fryderyk Chopin był polskim kompozytorem i pianistą okresu romantyzmu (początek XIX wieku). Pisał przede wszystkim sola fortepianowe, ale także koncerty fortepianowe, utwory kameralne i pieśni do polskich tekstów. Jest znany jako poetycki geniusz nie mający konkurencji w swoim pokoleniu. To on stworzył koncepcję instrumentalnej ballady, a jego wykonania odznaczały się wrażliwością i subtelną dystynkcją. Większość życia spędził w Paryżu, gdzie występował w kameralnej atmosferze salonów. Przez większość życia cierpiał z powodu słabego zdrowia. W rezultacie zmarł dość młodo w wieku 39 lat, prawdopodobnie na gruźlicę.