Martijn Dendievel — Brahms
Bolonia, Audytorium Manzoni — Main Hall
O wydarzeniu
Orkiestra o wielkiej tradycji, Sergiu Celibidache, Zoltán Peskó, Vladimir Delman, Riccardo Chailly, Daniele Gatti i Michele Mariotti zmieniali się za sterami jako dyrektorzy muzyczni. Wśród dyrygentów, którzy prowadzili zespół są Gary Bertini, Myung‐Whun Chung, James Conlon, Pinchas Steinberg, Valery Gergiev, Eliau Inbal, Vladimir Jurowskij, Daniel Oren, Peter Maag, Neville Marriner, Kurt Masur, Riccardo Muti, Mstislav Rostropovič, Esa Pekka Salonen, Georg Solti, Christian Thielemann, Charles Dutoit, Georges Prêtre. Orkiestra Teatro Comunale jest często zapraszana za granicę (Holandia, Rumunia, Hiszpania, Francja i Szwajcaria) i uczestniczyła w prestiżowych festiwalach (Amsterdam 1987, Parma 1990, Wiesbaden 1994, Santander 2004 i 2008, Aix en Provence 2005, Savonlinna 2006, Macau 2013, Muscat 2015, Guanajuato w Meksyku 2017, Paryż 2018). Uprzywilejowane relacje z Japonią zaowocowały kilkoma trasami koncertowymi, ostatnio w czerwcu 2019 r. w Osace, Tokio, Jokohamie i Fukuoce, z Rigoletto i Cyrulikiem sewilskim.
Johannes Brahms
Koncert nr 1 d‐moll na fortepian i orkiestrę, op. 15
"Jeśli opuści swoją magiczną różdżkę tam, gdzie moce chóralnych i orkiestrowych mas mogą udzielić mu swojej siły, możemy spodziewać się odkrycia jeszcze wspanialszych krajobrazów w tajemnicach świata duchów." W ten sposób Robert Schumann proroczo ukoronował talent 20‐letniego Johannesa Brahmsa, który jednak nie zdążył pokazać swojemu mentorowi owoców swojego pierwszego wielkiego instrumentalnego dzieła, I Koncertu fortepianowego, początkowo pomyślanego jako symfonia, a później zaadaptowanego do formy koncertu. Schumann jest jednak obecny w duchu pianistyki, teraz namiętnej, teraz nagle melancholijnej, teraz porywczej, teraz figlarnej, nadzorowanej przez orkiestrę, której wigor znajduje precedens tylko u Beethovena.
Symfonia nr 3 F‐dur, op. 90
Jeśli film Ingrid Bergman i Yves'a Montanda "Czy lubisz Brahmsa?" sprawił, że Trzecia Symfonia Brahmsa (a dokładniej nostalgiczna, rozdzierająca trzecia część) stała się powszechnie znana, Brahms w tym arcydziele prezentuje zdecydowanie nietypową symfonię, której wszystkie części kończą się na fortepianie, jakby napięcie zanikało w ciszy pod koniec jednych z najbardziej intensywnych wydarzeń, jakie kiedykolwiek napisał. Kompozytor bardzo obawiał się, że nie odniesie sukcesu, a zamiast tego w jego czasach byli tacy, którzy ochrzcili tę symfonię "nową Eroicą", podążając śladami większości niemieckich krytyków, którzy postrzegali Brahmsa jako naturalnego spadkobiercę Beethovena.
Informacje praktyczne
Należy wydrukować potwierdzenie zamówienia i okazać je w kasie, aby odebrać normalny bilet, na godzinę przed rozpoczęciem koncertu, w Teatro Manzoni, Via De' Monari 1/2.
Obsada/produkcja
Orchestra del Teatro comunale di Bologna
Martijn Dendievel, dyrygent
Adres
Audytorium Manzoni, Via de'Monari 1/2, Bolonia, Włochy — Zobacz na Mapach Google