Teatro Manzoni, Bologna Frédéric Chaslin — Brahms i Poulenc
Bolonia, Audytorium Manzoni — Main Hall
O wydarzeniu
Orkiestra o wielkiej tradycji, Sergiu Celibidache, Zoltán Peskó, Vladimir Delman, Riccardo Chailly, Daniele Gatti i Michele Mariotti zmieniali się za sterami jako dyrektorzy muzyczni. Wśród dyrygentów, którzy prowadzili zespół są Gary Bertini, Myung‐Whun Chung, James Conlon, Pinchas Steinberg, Valery Gergiev, Eliau Inbal, Vladimir Jurowskij, Daniel Oren, Peter Maag, Neville Marriner, Kurt Masur, Riccardo Muti, Mstislav Rostropovič, Esa Pekka Salonen, Georg Solti, Christian Thielemann, Charles Dutoit, Georges Prêtre. Orkiestra Teatro Comunale jest często zapraszana za granicę (Holandia, Rumunia, Hiszpania, Francja i Szwajcaria) i uczestniczyła w prestiżowych festiwalach (Amsterdam 1987, Parma 1990, Wiesbaden 1994, Santander 2004 i 2008, Aix en Provence 2005, Savonlinna 2006, Macau 2013, Muscat 2015, Guanajuato w Meksyku 2017, Paryż 2018). Uprzywilejowane relacje z Japonią zaowocowały kilkoma trasami koncertowymi, ostatnio w czerwcu 2019 r. w Osace, Tokio, Jokohamie i Fukuoce, z Rigoletto i Cyrulikiem sewilskim.
Johannes Brahms
Koncert na skrzypce i orkiestrę D‐dur, op. 77
Monumentalny rozmach, z jakim rozpoczyna się jedyny Koncert skrzypcowy Brahmsa, natychmiast poświadcza wielkość przedsięwzięcia, ukształtowanego na wzór Beethovena, Schumanna, Mendelssohna, aż po rustykalną, niemal cygańską część trzecią. Aniołem stróżem Koncertu był Joseph Joachim, jeden z najbardziej niezwykłych wirtuozów XIX wieku. To jemu Brahms z szacunkiem przedłożył partyturę, prosząc o dokonanie niezbędnych poprawek. A na dowód zaufania, jakim obdarzono wielkiego skrzypka, Brahms powierzył mu całą kadencję pierwszej części, co jest faktem bardziej wyjątkowym niż rzadkim w historii koncertu na instrument solo w XIX wieku.
Francis Poulenc
"Fiançailles pour rire" (Orchestra. F. Chaslin).
Autor ponad 150 melodii w latach 1919‐1961, Poulenc pozostawił po sobie serię arcydzieł, takich jak cykl sześciu melodii na głos i fortepian do wierszy ze zbioru Louise de Vilmorin o tej samej nazwie, które Frédéric Chaslin transkrybował na orkiestrę. Skomponowany w 1939 roku cykl został po raz pierwszy wykonany 21 maja 1942 roku w Gaveau Hall przez Geneviève Touraine i kompozytora na fortepianie. Przedostatni utwór, "Fleurs", dedykowany jest Solange d'Ayen, księżnej Ayen i redaktorce mody francuskiej edycji "Vogue'a".
Gloria G‐dur na sopran, chór i orkiestrę
Nagła śmierć bliskiego przyjaciela zbliżyła Francisa Poulenca do wiary katolickiej, której nigdy nie opuścił, honorując ją serią kompozycji sakralnych i arcydziełem operowym, jakim są "Dialogi karmelitanek" z 1957 roku, od których Glorię dzielą zaledwie dwa lata. W rzeczywistości Poulenc twierdził, że pomysł na Glorię narodził się podczas pracy nad "Dialogues des Carmélites". Jak zauważył Nicola Campogrande, kompozytor‐rezydent w Teatro Comunale, "uczciwie byłoby powiedzieć, że Poulenc nie oprawił świętego tekstu muzyką, ale wykorzystał jego brzmienie, rytm, dodając je do własnej palety dźwiękowej", nawet z lekceważącymi pociągnięciami. "Pisząc", wyznał francuski kompozytor, "myślałem o tych freskach Bozzoliego, na których aniołowie wystawiają języki, a także o tych poważnych mnichach benedyktyńskich, których pewnego dnia przyłapałem na grze w piłkę.
Informacje praktyczne
Należy wydrukować potwierdzenie zamówienia i okazać je w kasie, aby odebrać normalny bilet, na godzinę przed rozpoczęciem koncertu, w Teatro Manzoni, Via De' Monari 1/2.
Obsada/produkcja
Orchestra del Teatro comunale di Bologna
Coro del Teatro comunale di Bologna
Frédéric Chaslin, dyrygent
Sergei Krylov skrzypce
Julie Cherrier‐Hoffmann sopran
Gea Garatti Ansini chórmistrz
Adres
Audytorium Manzoni, Via de'Monari 1/2, Bolonia, Włochy — Zobacz na Mapach Google
