Oudejaarsavondconcert van het Prague Philharmonic Orchestra

Kunstenaars

Gemeentehuis (Obecní dum)

Het Gemeentehuis is een populaire attractie in Praag en een van de mooiste gebouwen in de Oude Stad, gelegen aan het Plein van de Republiek niet ver van de Kruitpoort. In de middeleeuwen stond hier het paleis van de koning van Bohemen en later werd het gebruikt als college, aartsbisschoppelijke residentie en militaire academie. Het gebouw werd uiteindelijk afgebroken en in 1912 werd het nieuwe gemeentehuis opgetrokken in Art Nouveau-stijl. Sinds de opening was het gemeentehuis een glamoureuze locatie voor feestelijke bals, concerten, tentoonstellingen en belangrijke bijeenkomsten, waaronder de onafhankelijkheidsverklaring van Tsjecho-Slowakije in 1918. Tegenwoordig wordt het stadhuis vooral gebruikt als locatie voor klassieke concerten in Praag. De grote zaal is vernoemd naar de beroemde Tsjechische componist Bedrich Smetana en dient als een van de belangrijkste podia voor het Internationale Muziekfestival van de Praagse Lente. De zaal biedt plaats aan maximaal 1200 mensen en heeft een unieke akoestiek. Het architectonische hoogtepunt van de Smetana Zaal is een glazen koepel versierd met stalen roosters en gebrandschilderd glas, dat verlicht wordt als het donker wordt. Het echte juweel van het stadhuis, een bedevaartsoord voor veel van 's werelds grootste organisten, is het grote orgel, met bijna 5000 pijpen bekroond met het portret van Smetana.

Antonín Dvořák

Antonin Dvorak wordt beschouwd als een van de bekendste en prominentste Tsjechen ter wereld, omdat zijn muzikale werk al tijdens zijn leven internationale erkenning kreeg. Hij werd in 1841 geboren in een klein Tsjechisch dorpje in een slagersgezin. Op 6-jarige leeftijd begon Dvorak met vioollessen en het werd meteen duidelijk dat de jongen een uitzonderlijk muzikaal talent had. Op latere leeftijd leerde hij piano en orgel spelen en werkte hij tegelijkertijd in een slachthuis. Nadat Dvorak 16 werd, werd hij toegelaten tot de orgelschool in Praag die toekomstige professionele componisten opleidde. Na zijn afstuderen bleef hij in Praag, sloot zich aan bij het orkest van Karel Komzak en begon actief zijn eigen muziek te componeren. Hij had echter moeite om de eindjes aan elkaar te knopen en moest altijd bijverdienen door muziek te spelen in kerken en privé-muzieklessen te geven. Uiteindelijk werd 1874 een keerpunt in zijn leven toen hij een financiële toelage won van een Oostenrijkse prijsvraag voor zijn 15 ingezonden werken. Hierdoor kon hij het orkest verlaten en zich volledig aan het componeren wijden. In deze periode schreef hij zijn Slavische Dansen, Moravische Duetten en Vioolconcert, die hem veel succes brachten. In 1892 werd hij uitgenodigd om les te geven aan het New York National Conservatory, waar hij tot 1895 bleef voordat hij naar huis terugkeerde. Hij begon les te geven aan het Praagse conservatorium en werd er later directeur. Tot aan zijn dood in 1904 was hij een succesvol en geliefd componist, zowel in zijn thuisland als in de rest van de wereld.

Bedrich Smetana

Bedrich Smetana wordt beschouwd als de vader van de Tsjechische klassieke muziek, het meest bekend om zijn symfonische cyclus My Homeland en opera The Bartered Bride. Hij werd in 1824 geboren in Litomyšl, een stad in Bohemen. Bedrich Smetana ontwikkelde van jongs af aan een voorliefde voor volksmuziek en volksliedjes, wat terug te vinden is in zijn oeuvre. Zijn vader speelde ook in een strijkkwartet en leerde de jonge Bedrich viool spelen. De zoon gaf echter de voorkeur aan de piano en gaf zijn eerste piano-optreden toen hij nog maar 6 jaar oud was. In 1943 vertrok Smetana naar Praag, waar hij naar het Praags Muziekinstituut ging en kennismaakte met het Praagse muziekleven door talloze klassieke concerten bij te wonen. In die tijd zei hij: "...Ik zal op een dag een Liszt zijn in techniek en een Mozart in compositie!". In 1848 opende hij een privé muziekschool, die erg populair werd, vooral onder de Tsjechische nationalisten - een beweging die dat jaar opbloeide. Smetana steunde de beweging en schreef een paar patriottische werken, waaronder twee marsen opgedragen aan het burgerleger. De jaren 1850 waren echter trieste jaren voor de componist. Hij verloor zijn drie dochters, zijn vrouw was ernstig ziek en de critici gaven onflatteuze kritieken op zijn muziek. In 1856 besloot hij een nieuw leven te beginnen in Göteborg, Zweden, waar hij nog een muziekschool opende, werkte als dirigent van de Society for Classical Music en professionele erkenning kreeg. In zijn thuisland werd Smetana's talent pas in 1866 erkend met de release van zijn opera "De Brandenburgers". Sindsdien kende zijn carrière ups en downs, maar bereikte zijn glorieuze hoogtepunt toen het publiek voor het eerst zijn symfonische cirkel "Ma Vlast" hoorde, die Smetana componeerde ondanks dat hij doof werd.

Giuseppe Verdi

Giuseppe Verdi was een Italiaanse operacomponist. Al op jonge leeftijd ontwikkelde hij een muzikale opleiding met de hulp van een mecenas en al snel domineerde hij de Italiaanse opera. Rond zijn 30e was hij een van de meest invloedrijke operacomponisten in de klassieke wereld. Zijn beroemdste opera's zijn Il Trovatore, Rigoletto en La Traviata. Bovendien kon hij zich met de inkomsten uit zijn succesvolle opera's vestigen als landeigenaar en zich richten op zijn privéleven. Hij keerde echter al snel terug met zijn nieuwe populaire werk Aida (1871) en drie meesterwerken: Otello, Requiem en Falstaff.

Georges Bizet

Georges Bizet wijdde zijn relatief korte leven van 36 jaar aan het muziektheater. De opera Carmen, parel van zijn oeuvre, is nog steeds een van de meest gespeelde opera's ter wereld. Hij werd in 1838 geboren in een muzikaal opgeleide familie - zijn vader was zangleraar en zijn moeder een professionele pianiste. Op 4-jarige leeftijd kon de jonge George al noten lezen en piano spelen en zes jaar later werd hij ingeschreven aan het conservatorium van Parijs. Na zijn studie won Bizet de prestigieuze Prix de Rome voor zijn cantate Clovis et Clotilde, waardoor hij vijf jaar lang alleen aan zijn eigen composities mocht werken. Van 1857 tot 1860 bracht hij vier tamelijk zorgeloze jaren door in Italië, waar hij reisde, componeerde en zijn talent ontwikkelde. Na zijn terugkeer in Parijs kreeg hij het moeilijk en vond hij het erg moeilijk om erkenning voor zijn muziek te krijgen. Om in zijn levensonderhoud te voorzien gaf hij privélessen, componeerde hij lichte amusementsmuziek en maakte hij arrangementen van pianowerken van andere componisten. In feite had hij gemakkelijk een succesvol pianist kunnen worden, want hij was een virtuoos pianist en maakte ooit indruk op Franz Liszt zelf met de uitvoering van een van Liszts pianocomposities. Maar Georges Bizet zocht niet naar een manier om gemakkelijk geld te verdienen en was onvermurwbaar over zijn intentie om alleen muziek te componeren. In 1872 schreef hij twee opera's, Djamileh en L'Arlesienne, die zeer koel werden ontvangen maar nu worden beschouwd als een weergave van Bizets artistieke volwassenheid. Kort voor zijn dood in 1875 ging Carmen in première in de Opera Comique, maar het oordeel van het publiek was nogal negatief. George Bizet, die tijdens zijn leven nooit publieke bijval kreeg, is nu een van de beroemdste operacomponisten uit de geschiedenis.

Giacomo Puccini

Giacomo Puccini was een Italiaanse operacomponist aan het einde van de 19e eeuw. Hij werd beschouwd als een van de grootste componisten van de Italiaanse Opera, na Verdi. Zijn vroege werken werden gekenmerkt door kenmerken van de traditionele 19e eeuwse romantische Italiaanse opera. Later ontwikkelde zijn stijl zich tot de realistische verismo stijl, die hem inspireerde tot het schrijven van zijn beroemdste meesterwerken en een van de belangrijkste exponenten van de stijl werd. Zijn bekendste werken La bohème (1896), Tosca (1900), Madama Butterfly (1904) en Turandot (1924) zijn allemaal populaire opera's die op de meest prestigieuze podia van de klassieke wereld worden gespeeld.

Johann Strauss

Johann Strauss Jr., ook wel bekend als de koning van de wals, is de beroemdste Oostenrijkse componist van dansmuziek en operettes. Hij werd in 1825 geboren in de buitenwijken van Wenen. Hoewel zijn vader, Johann Strauss I, een gerespecteerd componist was, was hij er fel op tegen dat zijn zoon zijn leven aan de muziek zou wijden en wilde hij dat hij bankier werd. Daarom moest de jongen letterlijk in het geheim viool leren spelen. Zijn leermeester, Franz Amon, was eigenlijk de eerste violist van het orkest van zijn vader. Ondertussen ging de jonge Strauss op verzoek van zijn vader naar de polytechnische hogeschool. In 1844 vormde Johann Strauss Jr. zijn eigen kleine orkest dat optrad in verschillende casino's en restaurants. Maar zijn vader, die zeer invloedrijk was in de lokale muziekwereld, deed veel moeite om het orkest van zijn zoon te verbieden om op populaire locaties en evenementen te spelen. Dit kon de jonge Strauss er echter nauwelijks van weerhouden om een succes te worden in Oostenrijk. Na de dood van zijn vader fuseerde Strauss hun beide orkesten en begon hij met tournees door Oostenrijk en nabijgelegen landen. Hij en zijn jongere broers, die ook componisten waren, verwierven faam met hun dansmuziek die toen zo modern en vernieuwend klonk. Johann Strauss reisde ook naar de Verenigde Staten waar hij het record verbrak door een orkest van 1000 mensen te dirigeren. Tot aan zijn dood in 1899 was Strauss razend populair dankzij zijn lichte en levendige muziek, vol gelukzaligheid, levenslust en plezier. Zijn werken vieren de schoonheid van de natuur, het ruisen van water, het ruizen van wind en het suizen van boombladeren.