Feestelijke muziek om het nieuwe jaar in te luiden bij de Berliner Philharmoniker

Kunstenaars

Philharmonie Berlijn

De Philharmonie is een concertgebouw dat in 1963 werd geopend in West-Berlijn. Het wordt beschouwd als het muzikale hart van de Duitse hoofdstad en als het nieuwe stadscentrum na de val van de beruchte Berlijnse Muur. De opvallende felgele buitenkant en de ongebruikelijke tentachtige vorm maakten het al snel tot een herkenningspunt van de stad. Het verrassende ontwerp en de architectuur werden aanvankelijk door velen negatief beoordeeld, maar de Philharmonie wordt nu beschouwd als een model voor concertzalen wereldwijd. De architect, Hans Scharoun, wilde een concertzaal ontwerpen waarin het middelpunt - de musici op het concertpodium - vanaf elke zitplaats even goed zichtbaar is, een doel dat aanleiding gaf tot de ongebruikelijke vorm van de zaal. Sinds de opening heeft de Berliner Philharmonie talloze concerten gegeven, vaak met gerenommeerde solisten en dirigenten.

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi is de geschiedenis ingegaan als de schepper van het instrumentale concertgenre en de vader van de orkestmuziek. Hij werd op 4 maart 1678 in Venetië geboren. Vivaldi was een zwak en ziekelijk kind dat aan astma leed, maar dat kon hem er niet van weerhouden om zich volledig aan de muziek te wijden. Zijn vader, Giovanni Batista, een professionele violist, leerde zijn oudste zoon Antonio viool spelen. Samen met zijn vader ontmoette de jonge Antonio de beste musici van Venetië in die tijd en gaf hij concerten in plaatselijke kerken. Hij werkte ook als vioolleraar en later als muziekdirecteur in het weeshuis Ospedalle della Pieta. Ondertussen componeerde hij concerto's, gewijde werken en vocale muziek en in 1713 kreeg hij grote erkenning met zijn gewijde koormuziek. Vivaldi raakte in de ban van de operawereld en werkte als operacomponist en impresario bij het Teatro San Angelo. In 1717 kreeg hij een prestigieuze positie aan het vorstenhof in Manua als directeur van wereldlijke muziek en werkte daar tot ongeveer 1720. In die tijd componeerde hij zijn wereldberoemde meesterwerk De Vier Jaargetijden. In de jaren 1730 kromp zijn carrière ineen toen zijn muziek uit de mode raakte en de grote componist in armoede stierf. De wereld deed er twee eeuwen over om Vivaldi's muziek te herontdekken en te herwaarderen, omdat deze na zijn dood in de vergetelheid raakte. In het begin van de 20e eeuw werden veel voorheen onbekende werken gevonden en deze veroverden meteen de harten van muziekliefhebbers.

Georg Friedrich Händel

Georg Händel, een Engels onderdaan met Duitse roots, was echt een muzikale pionier die muzikale tradities van Engelse, Italiaanse en Duitse componisten combineerde. Hij werd in 1685 geboren in Halle, Duitsland, in een zeer religieuze en conservatieve familie. Zijn vader droomde ervan dat zijn zoon advocaat zou worden en liet de jonge Georg thuis geen muziekinstrumenten bespelen. Maar de hertog Johann Adolf hoorde hem toevallig spelen in de kapel en overtuigde Georgs vader om zijn zoon een muzikale opleiding te laten volgen. Zo werd Händel een leerling van de beroemde organist en componist Friedrich Zachow. Het eerste succes behaalde Händel in 1705 toen hij naar Hamburg verhuisde en zijn twee première-opera's, Almira en Nero, opvoerde in de Oper am Gänsemarkt. Almira werd meteen een hoogtepunt in het theater en werd ongeveer 20 keer opgevoerd. Later dat jaar verhuisde Händel naar Italië, waar hij veel lof kreeg toegezwaaid en op hetzelfde niveau werd geplaatst als gerenommeerde Italiaanse componisten uit die tijd. In 1710 reisde Händel naar Londen waar hij zich later vestigde. Daar schreef hij een heilig koorstuk "Te Deum" dat werd gespeeld in St. Paul's Cathedral tijdens de ceremonie ter ondertekening van het Verdrag van Utrecht. Vanaf dat moment werd hij de belangrijkste componist van Engeland, omdat het land geen inheemse prominente componisten had. Zijn oeuvre was voornamelijk gericht op opera's, maar tegen 1730 was het genre van de Italiaanse opera niet meer populair en nam het succes van Händel af. Tijdens de laatste jaren van zijn leven tot aan zijn dood in 1759 componeerde hij voornamelijk oratoria, waaronder zijn beroemde en prachtige Messiah.