Iphigénie en Tauride
Over het evenement
De heldin van Euripides is de hoofdpersoon van vele opera's en theaterversies, waaronder Gluck die kort voor deze opera zijn Iphigénie en Aulide componeerde. Hij was gefascineerd door mythologie en klassieke literatuur, maar vooral door de personages uit de Trojaanse oorlog. Hoe zou de Griekse tragedie eruit hebben gezien zonder hen? En hoe zit het met onze Europese mythologie?
Iphigenia wordt door haar vader Agamemnon veroordeeld om geofferd te worden, zoals het orakel voorschrijft. Ze wordt gered door de godin Artemis en meegenomen naar Tauris, waar ze priesteres wordt in de tempel van haar beschermer. Daar krijgt ze de macht om — niet wetend wie hij is — haar broer Oreste te redden en daarmee ongehoorzaam te zijn aan koning Thoas, die de woede van de Olympus wil sussen. Iphigénie en Tauride, een verhaal van misverstanden en uitdagingen die de goden toejuichten als een spel, is het laatste grote werk van de Duitse maestro. Het ging in 1779 in Parijs in première met een libretto van de Fransman Nicolas‐François Guillard. Er wordt gezegd dat het werk een opdracht was van de directeur van de Franse opera die tegelijkertijd ook Niccoló Piccinni de opdracht gaf om een rivaliteit tussen de twee componisten aan te moedigen. De opera van de Duitser was vanaf het eerste moment een succes, terwijl het stuk van de Italiaan nauwelijks werd opgemerkt.
Een internationale productie van het Teatro de la Maestranza, met een enscenering van Rafael R. Villalobos, een van de meest bejubelde professionals uit Sevilla in het wereldcircuit. De briljante Griekse dirigent Zoe Zeniodi leidt de orkestbak. Terug op ons podium zijn mezzosopraan Raffaella Lupinacci (Iphigenia), van wie we vorig seizoen hebben genoten in de rol van Adalgisa in Norma, en bariton Edward Nelson (Oreste), die in 2022 in dit theater een meesterlijke vertolking gaf van Debussy's personage Pelléas. Het zal de eerste keer zijn dat dit meesterwerk uit de operahervormingstijd van Christoph Willlibald Gluck op het podium van de Maestranza komt.
Giet / Productie
Muzikaal leider: Zoe Zeniodi
Regisseur en kostuumontwerp: Rafael R. Villalobos
Decorontwerp: Emanuele Sinisi
Lichtontwerp: Felipe Ramos
Coproductie, Teatro de la Maestranza, Opera Ballet Vlaanderen, Opéra Orchestre National Montpellier
Real Orquesta Sinfónica de Sevilla
Coro Teatro de la Maestranza
Regisseur: Iñigo Sampil
Iphigénie: Raffaella Lupinacci
Thoas: Damián del Castillo
Oreste: Edward Nelson
Pylade: Alasdair Kent
Diane / Eerste Priesteres: Sabrina Gárdez
Tweede Priesteres / Een Griekse vrouw: Mireia Pintó
Een Scythische / De minister: Andrés Merino
Een Priesteres: Julia Rey
Clitemnestra: Beatriz Arjona
Agamenon: Nacho Gómez
