Église de la Madeleine: Vivaldi's 4 jaargetijden, Ave Maria, beroemde Adagio's

Kunstenaars

Eglise de la Madeleine

De Eglise de la Madeleine is een 19e-eeuwse rooms-katholieke kerk die in het oog springt op haar prachtige locatie tussen de Place de la Concorde en het Palais Garnier in Parijs. Het bouwproces duurde 80 jaar en de plannen voor het gebouw - en degenen die het financierden - ondergingen vele veranderingen. Oorspronkelijk bedoeld als Napoleons eerbetoon aan zijn zegevierende leger, heeft de neoklassieke stijl, die doet denken aan een oude Romeinse tempel, de immense staande zuilen van eerdere kerken op de locatie behouden. In de Eglise de la Madeleine kun je prachtige neobyzantijnse mozaïeken, schilderijen en beeldhouwwerken bewonderen. De neoklassieke architectuur en indrukwekkende interne decoraties creëren een perfecte sfeer voor de klassieke concerten die het hele jaar door in de kerk plaatsvinden. Een prachtig pijporgel, dat wordt beschouwd als een van de meest indrukwekkende instrumenten in Parijs wat betreft zijn klankschoonheid, speelt een eigen rol in het muzikale leven van La Madeleine.

Franz Schubert

Franz Schubert, een van de vaders van de romantiek in de muziek, was tijdens zijn vrij korte leven altijd een miskend genie geweest die nooit publieke bijval had gekregen. Alleen zijn familie en vrienden waren enthousiast over zijn muziek en de meeste van zijn werken werden pas vele jaren na zijn dood ontdekt en gepubliceerd. Franz Schubert werd op 31 maart 1797 geboren in de buitenwijken van Wenen. Zijn vader en oudste broer waren amateurmuzikanten en zij leerden hem piano en viool spelen. Op 11-jarige leeftijd was Schubert zanger in een koor in de parochie van Lichtenthal en later deed hij auditie voor Antonio Salieri en werd hij toegelaten tot het koor van de keizer. In die periode begon de jonge Franz zijn eigen werken te componeren. Nadat zijn stem het begaf moest hij echter het koor verlaten en in 1814 ging hij werken als leraar in dezelfde parochieschool als zijn vader. Hij stopte nooit met componeren en 4 jaar later besloot hij te stoppen met lesgeven en zijn leven volledig aan de muziek te wijden. Hij kreeg hierdoor ruzie met zijn vader en had moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. In 1818 ging Schubert naar Wenen, waar hij Vogl ontmoette. Samen gaven ze privéconcerten in kleine aristocratische kringen, waarbij ze voornamelijk liederen speelden, die Schubert rond de 600 schreef. Franz Schubert gaf slechts één groot openbaar concert in zijn hele leven in maart 1828, dat zeer warm werd ontvangen door het publiek. Zijn gezondheid ging echter achteruit en in november van datzelfde jaar stierf hij op 31-jarige leeftijd aan schildklierkoorts.

Georg Friedrich Händel

Georg Händel, een Engels onderdaan met Duitse roots, was echt een muzikale pionier die muzikale tradities van Engelse, Italiaanse en Duitse componisten combineerde. Hij werd in 1685 geboren in Halle, Duitsland, in een zeer religieuze en conservatieve familie. Zijn vader droomde ervan dat zijn zoon advocaat zou worden en liet de jonge Georg thuis geen muziekinstrumenten bespelen. Maar de hertog Johann Adolf hoorde hem toevallig spelen in de kapel en overtuigde Georgs vader om zijn zoon een muzikale opleiding te laten volgen. Zo werd Händel een leerling van de beroemde organist en componist Friedrich Zachow. Het eerste succes behaalde Händel in 1705 toen hij naar Hamburg verhuisde en zijn twee première-opera's, Almira en Nero, opvoerde in de Oper am Gänsemarkt. Almira werd meteen een hoogtepunt in het theater en werd ongeveer 20 keer opgevoerd. Later dat jaar verhuisde Händel naar Italië, waar hij veel lof kreeg toegezwaaid en op hetzelfde niveau werd geplaatst als gerenommeerde Italiaanse componisten uit die tijd. In 1710 reisde Händel naar Londen waar hij zich later vestigde. Daar schreef hij een heilig koorstuk "Te Deum" dat werd gespeeld in St. Paul's Cathedral tijdens de ceremonie ter ondertekening van het Verdrag van Utrecht. Vanaf dat moment werd hij de belangrijkste componist van Engeland, omdat het land geen inheemse prominente componisten had. Zijn oeuvre was voornamelijk gericht op opera's, maar tegen 1730 was het genre van de Italiaanse opera niet meer populair en nam het succes van Händel af. Tijdens de laatste jaren van zijn leven tot aan zijn dood in 1759 componeerde hij voornamelijk oratoria, waaronder zijn beroemde en prachtige Messiah.

Johann Sebastian Bach

De naam Bach en het woord musicus waren in Duitsland al lang synoniemen, want de wereld zag 56 musici uit deze familie. Maar het was Johann Sebastian Bach, een geniaal componist en virtuoos orgelspeler, die zijn familienaam luister bijzette. Hij werd op 31 maart 1685 geboren in Eisenach, een klein stadje in Thüringen. Op 10-jarige leeftijd werd hij wees en werd hij opgevoed door zijn oudere broer Johann Christoph, die organist was in een naburige stad. Zijn broer was degene die de jonge Johann Sebastian muziekles gaf. Later verhuisde hij naar Luneburg waar hij naar een kerkschool ging en op 17-jarige leeftijd de technieken van het spelen van viool, altviool, piano en orgel onder de knie kreeg. Daarnaast was Bach koorzanger en later, nadat zijn stem brak, werd hij chanter's assistant. In 1703 werd Bach aangenomen als hofmusicus in de kapel van hertog Johann Ernst III. Hij verwierf daar zo'n goede reputatie dat hij later werd uitgenodigd in Arnstadt om organist te worden in de Nieuwe Kerk, waar hij zijn beste orgelwerken schreef. In 1723 verhuisde hij naar Leipzig om chantor te worden in de Thomaskirche, waar hij bleef tot zijn dood door een beroerte in 1750. In het jaar van zijn dood had hij een mislukte oogoperatie ondergaan waardoor hij zijn gezichtsvermogen verloor. In die zware tijd hielp zijn tweede vrouw Anna Magdalena hem bij het schrijven van zijn laatste muziekstukken. Bachs artistieke nalatenschap is enorm. Hij creëerde composities in alle genres van die tijd: oratoria, cantates, missen, motetten, muziek voor orgel, piano en viool.

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi is de geschiedenis ingegaan als de schepper van het instrumentale concertgenre en de vader van de orkestmuziek. Hij werd op 4 maart 1678 in Venetië geboren. Vivaldi was een zwak en ziekelijk kind dat aan astma leed, maar dat kon hem er niet van weerhouden om zich volledig aan de muziek te wijden. Zijn vader, Giovanni Batista, een professionele violist, leerde zijn oudste zoon Antonio viool spelen. Samen met zijn vader ontmoette de jonge Antonio de beste musici van Venetië in die tijd en gaf hij concerten in plaatselijke kerken. Hij werkte ook als vioolleraar en later als muziekdirecteur in het weeshuis Ospedalle della Pieta. Ondertussen componeerde hij concerto's, gewijde werken en vocale muziek en in 1713 kreeg hij grote erkenning met zijn gewijde koormuziek. Vivaldi raakte in de ban van de operawereld en werkte als operacomponist en impresario bij het Teatro San Angelo. In 1717 kreeg hij een prestigieuze positie aan het vorstenhof in Manua als directeur van wereldlijke muziek en werkte daar tot ongeveer 1720. In die tijd componeerde hij zijn wereldberoemde meesterwerk De Vier Jaargetijden. In de jaren 1730 kromp zijn carrière ineen toen zijn muziek uit de mode raakte en de grote componist in armoede stierf. De wereld deed er twee eeuwen over om Vivaldi's muziek te herontdekken en te herwaarderen, omdat deze na zijn dood in de vergetelheid raakte. In het begin van de 20e eeuw werden veel voorheen onbekende werken gevonden en deze veroverden meteen de harten van muziekliefhebbers.

Tomaso Giovanni Albinoni

Tomaso Giovanni Albinoni was een Italiaanse barokcomponist uit het begin van de 18e eeuw. Hij staat bekend als een van de grootste componisten van instrumentale muziek, vooral bekend om zijn concerti. "Adagio in G minor" zou door hem geschreven zijn. Zijn fascinerende instrumentale muziek trok de aandacht van verschillende figuren uit de klassieke wereld, zoals Johann Sebastian Bach die minstens twee fuga's schreef op thema's van Albinoni.

Frederik Chopin

Frederic Chopin was een Poolse componist en pianist uit de Romantiek (begin 19e eeuw). Hij schreef voornamelijk pianosolo's maar ook pianoconcerten, kamermuziekstukken en liederen op Poolse teksten. Hij staat bekend als een poëtisch genie zonder concurrentie van zijn generatie. Hij creëerde het concept van de instrumentale ballade en zijn uitvoeringen stonden bekend om hun gevoeligheid en fijne distinctie. Hij bracht het grootste deel van zijn leven door in Parijs, waar hij optrad in de intieme sfeer van salons. Het grootste deel van zijn leven leed hij aan een slechte gezondheid. Als gevolg daarvan stierf hij vrij jong op 39-jarige leeftijd, waarschijnlijk aan tuberculose.

Jules Massenet

Jules Massenet was een Franse componist aan het einde van de 19e eeuw. Hij beïnvloedde de Romantiek met zijn opera's als Manon (1884) en Werther (1892). Hij componeerde echter ook andere genres zoals balletten, oratoria, orkestwerken en pianostukken. In 1863 won hij de hoogste muziekprijs, de Prix de Rome, en werd hij een van de belangrijkste operacomponisten in Frankrijk. Later in zijn leven werd hij professor aan het Conservatorium van Parijs, zoals veel prominente Franse componisten uit die tijd.